Kurangkai puisi sepanjang lorong rahasiamu
Mengurapi rindu mati dilengkung sepi
Kuraup serpihan daun tertinggal dibalik jejak
Mengentaskan segala lelah terpijak
Ditanah gersang kelukaan aku mencoba bertahan
Memancang sebuah wajah kesetiaan yang telah dilupakan bumi
Pada sisa angan yang telah padam
Cintaku menggeliat resah bersama sajak sajak sunyi
Menyungkai ribuan benih rindu keatas tanah basah
Mencipta kawanan buih yang membuat sesak dadaku
Bayang kekasih tak henti membelenggu nadi
Berpacu dengan degup risau dalam guguran duka
Membuat tegarku nyaris luruh dimamah kehampaan
Kurangkai sajak sajakku sepanjang kenangan kasihmu
Memancang sebaris kesetiaan direruntuhan puing waktu
=MERPATI=
Tidak ada komentar:
Posting Komentar